به گزارش سلامت نیوز به نقل از کلیولندکلینیک، فیبروم ها تومورهای غیر سرطانی هستند که از بافت فیبری تشکیل شده اند. آنها می توانند تقریباً در هر نقطه از بدن ایجاد شوند و بیشتر فیبروم ها علائمی ایجاد نمی کنند. ممکن است حتی خودتان هم ندانید که آنها را دارید. فیبروم ها به دلایل مختلفی ایجاد می شوند، اما برخی از آنها دلایل ناشناخته ای دارند. درمان آنها معمولاً ضروری نیست مگر اینکه در زندگی شما اختلال یا علائمی ایجاد کند.
فیبروم چیست؟
فیبروم یک تومور یا رشد غیر سرطانی (خوش خیم) است که از بافت همبند فیبری تشکیل شده است. از آنجایی که شما در سراسر بدن خود بافت دارید، تقریباً در هر جایی ممکن است ظاهر شوند. اگر دچار فیبروم شوید، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید. اکثر آنها به هیچ درمانی نیاز ندارند زیرا معمولا سرطانی (بدخیم) نیستند.
فیبروسارکوم ها، در عوض، تومورهای بدخیم هستند و نیاز به مداخلات پزشکی دارند.
انواع فیبروم
فیبروم ها می توانند روی پوست، اندام ها و سایر بافت ها ایجاد شوند. رایج ترین انواع آن عبارتند از:
فیبروم کف پا
فیبروم کف پا یک گره یا توده در بافت فاسیای کف پا در قوس کف پا است. فاسیای پلانتار شما نواری از بافت است که ماهیچه شما را پشتیبانی می کند و از پاشنه پا تا انگشتان پا کشیده می شود.
فیبروم غیر استخوانی
فیبروم غیر استخوانی یک تومور استخوانی خوش خیم است که از بافتی مانند بافت اسکار ساخته شده است. غیر استخوانی به این معنی است که در بافت استخوانی شما کلسیفیه نمی شود. تومور روی استخوان شما رشد می کند، اما از استخوان ساخته نشده است. این نوع رشدها 20 تا 40 درصد از کودکان سالم را تحت تأثیر قرار می دهد.
آنژیوفیبروم
آنژیوفیبروم رشدی است که از عروق خونی و بافت فیبری تشکیل شده است؛ آنها مانند جوش های کوچک، گوشتی، صورتی یا قرمز روی گونه ها یا بینی شما به نظر می رسند.
درماتوفیبروم
درماتوفیبروم رشدی است که می تواند در هر نقطه از پوست شما ایجاد شود و اغلب در قسمت بالای بازوها، ساق پاها و قسمت بالای کمر ظاهر می شوند. این توده های پوستی مانند توده های سفت زیر پوست شما احساس می شوند. رنگ آنها از گوشتی تا بنفش تیره متغیر است.
فیبروم دهان
فیبروم دهان یک نوع رشد در داخل دهان شماست؛ آنها اغلب در قسمت داخلی گونه ظاهر می شوند، جایی که دندان های بالا و پایین به هم می رسند. به این نوع رشدها فیبروم های تحریکی یا تروماتیک می گویند زیرا به دلیل تحریک یا پس از ضربه در ناحیه ایجاد می شوند.
فیبروم رحم
فیبروم رحم، یک نوع رشد بافت است که روی دیواره داخلی یا خارجی رحم شما ایجاد می شود. ممکن است یک یا چند فیبروم داشته باشید که اندازه آنها متفاوت است.
فیبروم چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟
هر فردی ممکن است به فیبروم مبتلا شود و به غیر از نوع غیر استخوانی، بیشتر در بزرگسالان رخ می دهد. فیبروم های کف پا بیشتر از سایر قومیت ها افراد اروپایی تبار را تحت تاثیر قرار می دهند. درماتوفیبروم ها بر افراد در هر سنی تاثیر می گذارند اما در افراد 20، 30 و 40 ساله شایع تر است. آنها همچنین در خانوم ها بیشتر از اقایون ایجاد می‌شوند.
علائم فیبروم چیست؟
علائم فیبروم به نوع آن بستگی دارد. برخی از آنها هیچ علامتی ایجاد نمی کنند، اما برخی دیگر علائم خاصی ایجاد می کنند.
فیبروم کف پا می تواند باعث ایجاد توده ای در قوس پای شما شود که در لمس محکم و سخت به نظر می رسد. ممکن است هنگام راه رفتن یا ایستادن درد قابل توجهی داشته باشید.
فیبروم های غیر استخوانی اگر بیش از حد بزرگ شوند می توانند باعث تورم و حساسیت شوند، اما معمولاً هیچ دردی ایجاد نمی کنند.
درماتوفیبروم ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند. با این حال، گاهی اوقات خارش دارند، تغییر رنگ می دهند، به لمس حساس هستند و می توانند باعث حساسیت شوند.
فیبروم های دهان به صورت برجستگی های صاف ظاهر می شوند که ممکن است به رنگ بقیه قسمت های دهان شما باشند، اما معمولاً علائم دیگری ایجاد نمی کنند.
فیبروم رحم می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. برخی از افراد هیچ علامتی را تجربه نمی کنند، اما برخی دیگر مشکلات شدیدی دارند. علائم آن نیز ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد لگن
- درد کمر
- مشکلات مثانه و روده
- مقاربت دردناک (دیسپارونی)
- پریودهای نامنظم (قاعدگی)
- قاعدگی سنگین یا طولانی مدت
- خونریزی غیر طبیعی بین قاعدگی
- ناباروری
چه چیزی باعث فیبروم می شود؟
فیبروم ها به دلایل مختلفی ایجاد می شوند مانند دلایل ناشناخته مانند فیبروم های کف پا و فیبروم های غیر استخوانی. برخی دیگر زمانی ایجاد می شوند که سلول های شما به دلیل ژنتیک به طور غیرقابل کنترلی رشد می کنند، مانند آنژیوفیبروم.
سایر فیبروم ها به دلیل صدمات یا آسیب های دیگر به ناحیه ایجاد می شوند، مانند درماتوفیبروم ها و فیبروم های دهان. برخی از داروها نیز ممکن است باعث این رشد شوند.
فیبروم رحم به دلیل هورمون ها ایجاد می شود. گیرنده های استروژن و پروژسترون در سلول های فیبروم رحمی نسبت به سلول های طبیعی موجود در بافت رحم شما بیشتر است. علاوه بر این، فیبروم های رحمی اغلب زمانی که سطح هورمون شما پس از یائسگی کاهش می یابد، کوچکتر می شوند.
فیبروم چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک شما یک معاینه فیزیکی برای تشخیص فیبروم انجام می دهد. آنها در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می پرسند. بسته به نوع رشد، پزشک شما ممکن است برای تایید تشخیص درخواست آزمایش کند. آزمایش ممکن است شامل آزمایش های تصویربرداری باشد.
این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سونوگرافی
- اشعه ایکس
- اسکن استخوان
- توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن
- اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
پزشک ممکن است با انجام بیوپسی فیبروم های دیگر را تشخیص دهد. آنها یک نمونه بافت از رشد غیر طبیعی می گیرند و آن را زیر میکروسکوپ بررسی می کنند.
فیبروم چگونه درمان می شود؟
در حالی که فیبروم ها به خودی خود از بین نمی روند، شما معمولاً نیازی به برداشتن آنها ندارید. اگر آنها شما را آزار نمی دهند یا علائمی برای شما ایجاد نمی کنند، ممکن است پزشک آنها را درمان نکند. اما اگر رشدی باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی روزمره شما می شود، ممکن است بخواهید درمان را در نظر بگیرید. درمان بستگی به نوع فیبروم دارد.
برای فیبروم کف پا، پزشک شما ممکن است یک درمان غیرتهاجمی مانند ارتز، تمرین‌های کششی یا تزریق کورتیکواستروئید را توصیه کند و به ندرت جراحی را پیشنهاد می کند.
فیبروم های غیر استخوانی معمولاً نیازی به درمان ندارند. پزشک فرزند شما ممکن است فقط تومور را تحت نظر داشته باشد. اگر بیش از حد بزرگ شود، ممکن است برای جلوگیری از ضعیف شدن ساختار استخوان کودک، برداشتن آن را توصیه کنند.
اگر آنژیوفیبروم‌ها باعث ایجاد درد می‌شوند یا به دلایل زیبایی می‌خواهید آنها را بردارید، پزشک ممکن است کرایوتراپی، درمان با لیزر یا درم ابریژن را پیشنهاد کند.
پزشک می تواند درماتوفیبروما را حذف کند، اما باید توجه داشته باشید که تغییرات بافتی و جای زخم ظاهر شما را نیز تغییر می دهد. جراحی معمولاً یک روش سرپایی آسان است. آنها همچنین ممکن است از کرایوتراپی برای حذف رشد غیر طبیعی استفاده کنند.
اگر برای فیبروم دهان نیاز به درمان دارید، پزشک شما باید آن را با جراحی خارج کند. اما این نوع غیر طبیعی رشد ممکن است مجدد عود کند، بنابراین مهم است که منبع تحریک را مدیریت کنید.
گزینه‌های درمانی غیرتهاجمی برای فیبروم‌های رحمی شامل دارو و آمبولیزاسیون شریان رحمی است. اگر فیبروم رحم بر باروری شما تأثیر بگذارد یا علائم شدیدی ایجاد کند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. پزشک شما می تواند یک روش جراحی برای برداشتن فیبروم های رحمی به نام میومکتومی انجام دهد.
چگونه می توانم از فیبروم جلوگیری کنم؟
شما نمی توانید از فیبروم ناشی از ژنتیک یا دلایل ناشناخته جلوگیری کنید.
برای تومورهای ناشی از ضربه یا تحریک، می توانید اقدامات احتیاطی را برای کاهش خطر انجام دهید. به عنوان مثال، نیش حشرات و آسیب های شدید می توانند باعث ایجاد درماتوفیبروم شوند، بنابراین می توانید از اسپری حشرات استفاده کنید و هنگام کار با چوب حتی مراقب باشید. شما می توانید با اجتناب از گاز گرفتن گونه ها و لب ها و مراجعه منظم به دندانپزشک از فیبروم های دهان پیشگیری کنید.
اگر فیبروم داشته باشم چه انتظاری می توانم داشته باشم؟
فیبروم ها غیرسرطانی (خوش خیم) هستند، به این معنی که آنها معمولاً جدی یا تهدید کننده زندگی نیستند. اگر فیبروم دارید، به خصوص فیبروم که باعث علائمی می شود، با پزشک خود تماس بگیرید. آنها می توانند فیبروم را ارزیابی کرده و در صورت لزوم آن را درمان کنند.
نظر شما